1.
Rivayet
:
“Hacamat ettiren de, hacamat eden de orucunu açmıştır.”
( Tirmizi, Savm 60; Ebu Davud,
Savm 28 Buhari oruç 32 )
2.
Rivayet
:
“Peygamber’imiz oruçlu iken kan aldırmışlardır.”
(Ebu Davud Oruç 29-30, Tirmizi Oruç 59, Buhari Tıp 11)
3.
Rivayet
:
İbn Abbâs(R)'tan (o, şöyle demiştir): Peygamber (S) ihrâmlı iken kendisinden
kan aldırdı, Peygamber, oruçlu iken de yine kendisinden kan aldırdı.
(Buhari Oruç 45)
4.
Rivayet
:
“Üç şey vardır orucu bozmaz: Kan aldırmak, kusmak, ihtilam olmak.”
( Tirmizi, Savm, 24)
Rivayetin Tenkiti:
Peygamber
eğer kan aldırmanın orucu bozduğunu
söyleseydi, hiç şüphesiz kendisi kan aldırmazdı. İslam hükümleri zamana göre
değişen bir din değildir. Yani kan aldırmak islamın ilk yıllarında orucu
bozuyordu sonraki yıllarında bozmamaya başladı gibi bir şey söz konusu olamaz. Kur’an’da
orucu; yemek, içmek ve cinsel ilişkinin bozduğu geçmektedir. Yani birinci rivayet
ikinci rivayetle çeliştiği gibi aynı zamanda Kur’an’la
da çelişmektedir. Ayrıca hacamat edenin de orucunun bozulması ayrı bir
garipliktir.
En doğru
olarak bilinen kimilerine göre bir tanesinin bile inkarının insanı dinden
çıkaracağı iddia edilen bu çelişik rivayetler, en doğru denen kitaplara bile nasıl girmiştir bilinmez, ama
hangisiyle amel edersek edelim birini inkar etmiş olacağız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder